Na co pomaga NormoSfera

Hiperbaria (a więc też NormoSfera) to jedna z najlepszych metod oczyszczania organizmu z nadmiaru trujących substancji i związków. Na przykład tlenek węgla. Wielu z nas, choć o tym nie wie, ma nadmiar tej toksyny w organizmie. Jednym ze źródeł są spaliny samochodowe. Zawierają 6-10% tlenku węgla i odpowiadają za 90% całego tlenku węgla w atmosferze miast w Polsce.

Zaczadzenie spalinami samochodowymi to dość częsta metoda popełniania samobójstwa. A przyczyną śmierci z powodu spalin jest właśnie nadmiar tlenku węgla. W ilości, jaka dociera do naszego organizmu ze środowiska, tlenek węgla oczywiście nie jest śmiertelny. Ale szkodzi wielu narządom, pogarszając ich witalne funkcje, a co za tym idzie – zdrowie ogólnie. Wiemy o tym, bo z przeprowadzonych badań wynika, że u pieszego, który po prostu idzie chodnikiem w mieście, poziom tlenku węgla w organizmie wzrasta aż 2-krotnie w mniej niż 60 minut. A gdy uprawiamy jogging w warunkach miejskich, poziom tlenku węgla wzrasta jeszcze bardziej, nawet 3-krotnie.

Przenieśmy się na chwilę do domu. Kuchnia jest drugim jego największym skupiskiem. „Zaraz po garażu, kuchnia jest najbardziej niebezpiecznym miejscem, jeśli chodzi o tlenek węgla, miejscem, w którym dochodzi do zatrucia tym związkiem” – piszą autorzy Textbook of Hyperbaric Medicine[1]. Inne źródła tlenku węgla to systemy ogrzewania wnętrz.

Tlenek węgla w ilościach, na jakie na co dzień możemy być narażeni, przyczynia się do licznych problemów zdrowotnych. W przypadku układu krążenia, pogarsza obraz EKG, zwiększa ryzyko niedokrwienia serca, a także kardiomiopatii, nadciśnienia i miażdżycy. W przypadku składników krwi, tlenek węgla zwiększa agregację (zlepianie się) płytek krwi, obniża odkształcalność erytrocytów i zwiększa lepkość krwi. W przypadku układu nerwowego, tlenek węgla powoduje obrzęk mózgu. Ponadto wpływa negatywnie na pracę płuc i mięśni, obniża wydolność fizyczną, pogarsza funkcje wątroby i nerek, uszkadza kości i stawy oraz układ rozrodczy.

Normosfera i panująca tam atmosfera znakomicie odtruwa organizm z nagromadzonego tlenku węgla. Każdemu z nas przyda się taki detoks, ponieważ – jak wspomnieliśmy wyżej – nadmiar tlenku węgla obecny jest nie tylko na zewnątrz, w warunkach miejskich, ale także, niestety, w domach i mieszkaniach. Odwiedź NormoSferę. Twój organizm Ci za to podziękuje. Nie tylko ze względu na możliwy nadmiar tlenku węgla, ale także innych toksyn. Na przykład podłogi i meble, zwłaszcza nowe, a także materiały budowlane, plastiki, wyroby włókiennicze, dywany, kleje, farby – wszystko to uwalnia z siebie formaldehyd. A z kolei telewizory i monitory komputerowe emitują ksylen, inny szkodliwy związek. Mamy z tym wszystkim styczność na co dzień.

Gojenie się ran to niesłychanie złożony proces. Uczestniczy w nim wiele rodzajów komórek i biochemicznych mediatorów. Jednak wszystko to działa dopiero w obecności tlenu. To krytycznie ważny element gojenia się ran. O jakich ranach mówimy? O ranach powierzchownych, czyli takich, których głębokość ńe przekracza tkanki podskórnej, ale również o ranach głębokich, które sięgają poza tkankę podskórną.

Rany mogą być proste – dotyczące skóry lub błony śluzowej. Ale mogą być też złożone – którym towarzyszy uszkodzenie głębiej położonych struktur, na przykład ścięgien, kości, stawów, nerwów, naczyń krwionośnych, jam ciała, aż wreszcie samych narządów wewnętrznych. Jak widzimy, rodzajów ran jest wiele. W przypadku każdej z nich, terapia tlenem w formie NormoSfery przychodzi z pomocą.

Wspomaga gojenie się każdej rany, tak lekkiej zewnętrznej, jak i poważnej wewnętrznej. A to dlatego, że… gojenie się ran to proces, w którym dramatycznie rośnie zapotrzebowanie na tlen. Tlenoterapia w NormoSferze jest na to rozwiązaniem. Zaledwie w godzinę podniesie natlenienie uszkodzonej tkanki i ogromnie przyśpieszy w niej skomplikowany proces naprawczy.

Popularnym rodzajem ran są… wrzody. Owrzodzenie stopy cukrzycowej, wrzody żylne, wrzody w formie zainfekowania rany, wrzody w formie odmrożenia czy wreszcie najbardziej popularne wrzody żołądka. W przypadku tych i innych typów wrzodów, mówimy w uproszczeniu o ranie, z tym że… jest to rana niegojąca śę. Tak, wrzód to rana, która ńe chce się goić! A jak już wiemy, zwiększona dostawa tlenu do takiej tkanki to klucz do poprawienia procesu gojenia się.

Zatem wniosek: tlenoterapia w formie NormoSfery jest odpowiedzią na ńegojące śę rany, na wrzody, z którymi organizm nie radzi sobie samodzielnie.

Do utraty słuchu dochodzi w wyniku uszkodzenia części narządu słuchowego zwanego ślimakiem. Temat jest o tyle ciekawy, że – jak pisze profesor Daniel Mathieu w podręczniku Handbook on Hyperbaric Medicine z 2006 roku na s. 452 – tylko w 20% przypadków utraty słuchu przyczyna może być zidentyfikowana. W przypadku pozostałych 80%, trudno jest określić jasną przyczynę. A co za tym idzie, trudno jest pomóc takiemu pacjentowi.

Na szczęście tlenoterapia przychodzi z pomocą. „Doskonale wiadomo – pisze profesor Mathieu – że aktywność ślimaka zależy od dostawy energii, która z kolei zależy od metabolizmu tlenu”. Teraz ważna informacja: narząd słuchu pracuje na wysokim wykorzystywaniu tlenu! Jeśli z jakiejś przyczyny dostawa tlenu spadnie, następuje pogorszenie się słuchu.

I rzeczywiście, w badaniach[2] wykazano, że osoby, u których słuch śę pogarsza, mają ńiższe ciśnienie tlenu w narządzie słuchu. „W związku z tym – pisze dalej profesor Mathieu – zwiększone dostarczanie tlenu można uznać za kluczowy element terapii w przypadku dysfunkcji ucha wewnętrznego”.

Większość osób starszych ma zwiększone ryzyko utraty słuchu. Dlatego każdy skorzysta z pobytu w komorze normobarycznej. Osoby z problemami ze słuchem – mogą śę spodziewać poprawy. Z kolei osoby, które takiego problemu ńe mają, zmniejszą ryzyko jego wystąpienia dzięki korzystaniu z NormoSfery.

Terapię tlenową od wielu, wielu lat stosuje się w przypadku chorób układu sercowo-naczyniowego[3]. Dlatego, udając się do kardiologa, nieraz możemy śę spotkać z zaleceniem, by odbyć taką terapię tlenem. Autorzy podręcznika Textbook of Hyperbaric Medicine na stronie 380 piszą: „Rola ńedotlenienia w przypadku powikłań sercowo-naczyniowych jest dobrze poznana. Dlatego terapia tlenem jest w środowisku kardiologów ogólnie akceptowaną metodą”.

Co dokładnie robi tlenoterapia w NormoSferze dla układu krwionośnego?

Po pierwsze, oczywiście likwiduje powszechny problem ńiedoboru tlenu w tkankach układu krwionośnego. Po drugie, poprawia metabolizm komórkowy w tychże tkankach, który to metabolizm często jest upośledzony przez niedobór tlenu. Po trzecie, sprzyja gojeniu się wrzodów, które powstały w wyniku niewydolności naczyń krwionośnych. Po czwarte, zwiększa powinowactwo endorfin do miejsc receptorowych, co w prostych słowach oznacza, że łagodzi bóle związane z pogorszonym działaniem układu krążenia.

Wrzody żołądka i dwunastnicy. Jest to ńc innego, jak uszkodzenie błony śluzowej tych narządów. A przyczyny uszkodzenia są głównie dwie: bakteria o nazwie Helycobacter pylori oraz ńedotlenienie. Zwróćmy uwagę: nabłonek żołądka i dwunastnicy ma głównie metabolizm tlenowy. Jest uzależniony od stałego dopływu tlenu. A to oznacza, że spadek dopływu tlenu, na przykład przez ńedokrwienie, stanowi główny bodziec do powstania i rozwoju owrzodzenia. Zaburza śę metabolizm i w warunkach obńiżonej ilości tlenu rozwija śę wspomniana bakteria. Zatem tlenoterapia w NormoSferze pomaga tutaj dwutorowo. Po pierwsze, dotlenia narządy poprzez poprawę ukrwienia oraz poprzez dyfuzję tlenu bezpośrednio do tkanek. Po drugie zaś, tlenoterapia pomaga organizmowi zwalczyć namnożoną bakterię Helycobacter pylori, o czym pisaliśmy w zakładce o infekcjach i zakażeniach.

Niedrożność jelit. Inaczej zapchane jelita. Inaczej zahamowanie ruchliwości jelit. Inaczej słaba perystaltyka jelit. Jakkolwiek ten problem nazwiemy, jest on po pierwsze poważny, a po drugie ńeprzyjemny. Na szczęście istnieje szybki i przyjemny sposób na „ruszenie” jelit: tlenoterapia w normobarii. Działa ona poprzez dotlenienie tkanki jelit, poprzez unormowanie mieszanki gazowej w jelitach (co pobudza perystaltykę), a także poprzez pobudzenie rozwoju korzystnych bakterii jelitowych, co jeszcze bardziej poprawia motorykę całego pasażu jelitowego.

Zapalenie trzustki. W roku 1980, Pallota i współpracownicy[5] przeprowadzili badanie, aby sprawdzić, jak tlenoterapia działa na pacjentów z przewlekłym zapaleniem trzustki. Okazało się, że pomogła wszystkim pacjentom. Poziom amylazy (marker zapalenia trzustki) spadł z 88 U/L prawie o połowę po pierwszej sesji w komorze, a potem spadł jeszcze bardziej do 11 U/L po 72 godzinach od zakończenia sesji.

Choroby wątroby. „Doktór Wettler znowu przyjeżdżał po nocy, a podczas jednej z wizyt znalazł, że wątroba jest powiększona”. To cytat z powieści Noce i dnie Marii Dąbrowskiej. A przytaczamy go, by uświadomić, że dopiero lekarz może wykryć, czy z wątrobą jest wszystko dobrze… czy może choruje. Sami ńe możemy tego sprawdzić. Tylko możemy podejrzewać poprzez prowizoryczną ocenę. Na przykład… Jeśli białka oczu podbiegają brunatnymi nitkami, żółcieją u brzegów – może to znamionować chorobę wątroby. Ale z drugiej strony – nitki na białkach i odbarwienia mogą też pojawić się przez przemęczenie oczu. Zarówno w zapobieganiu chorobom wątroby, jak i w ich leczeniu, NormoSfera przychodzi na pomoc.

Od roku 1980 zrobiono wiele badań nad wpływem tlenoterapii (terapii tlenem pod ciśnieniem, takim jak w normobarii) u osób chorych na cukrzycę. Zacznijmy jednak od tego, że najważniejszymi metodami radzenia sobie z cukrzycą jest modyfikacja diety, aby zmniejszyć zapotrzebowanie na insulinę oraz włączenie regularnej aktywności fizycznej, aby poprawiać wrażliwość komórek na insulinę. Gdy to mamy, tlenoterapia stanowi doskonałe uzupełnienie leczenia i radzenia sobie z cukrzycą.

Jedno z pierwszych badań[7] przeprowadzonych w roku 1980 wykazało, że tlenoterapia znacząco pomaga pacjentom. Spośród 130 osób badanych, aż 62% odniosło wymierną poprawę na zdrowiu. Jest to znakomity wynik, biorąc pod uwagę, że na przykład lek może być wprowadzony do sprzedaży, jeśli pomaga tylko 1 osobie na 200.

Dzięki normobarii, po pierwsze poprawia się równowaga kwasowo-zasadowa, co w efekcie optymalizuje jeden z najważniejszych parametrów: wrażliwość miliardów komórek na insulinę. Oznacza to, że trzustka nie musi „na siłę” produkować ogromnej ilości insuliny. Zaczyna wytwarzać normalną, zdrową ilość. Po drugie zaś, normobaria optymalizuje produkcję insuliny przez trzustkę. Ponadto poprawia się stężenie mleczanu i pirogronianu, co jeszcze bardziej przekłada się na poprawę zdrowia u pacjentów z cukrzycą.

Krótko mówiąc, połączenie terapii dietą, aktywnością ruchową i normobarią szybko (w ciągu 12-18 dni[8]) stabilizuje metabolizm węglowodanów, który u osób z cukrzycą jest najbardziej problematyczny, oraz wyniki innych parametrów krwi.